Duitsland I

Zo, nu we wat wifi hebben gekocht, vlug de blog aanvullen met nog wat foto’s van ons verblijf in Limburg: 

Viergeslacht Maesekes: Mémé, mama, Mandy en Sam Lilly

Fijn spelen met Mélanie en Elias in de Vlindervallei in Lommel

En natuurlijk aanvullen met de gebeurtenissen sinds we vertrokken zijn van Roan zijn feestje. De verrassing daar was compleet: MeterLolly wist echt niet beter of we zaten al ergens in Polen. Na zon, lekker eten, babbelen, ietske drinken èn een uitgebreide rondleiding door de camper voor tante Clo en MeterLolly, was het dan echt zover: wegrijden uit België.

We hebben tot ongeveer 23u gereden en dan op de parking van een groot benzinestation geslapen. Van daar zijn we ‘s ochtends na een fris ontbijt tussen de truckchauffeurs vertrokken richting Münster. Een klein, mooi stadscentrum waar we tot laat in de namiddag gebleven zijn. Er was een Afrikaans marktje, een grote zandbak, we hebben pizza gegeten, een ijsje gesmuld (en een soja-ijsje voor mama), en wat rondgestruind. Er waren volgens Sam veel kastelen in Münster; dat zijn dan kerken. We zijn ook wat kastelen binnenin gaan bezoeken. 

Het orgel begon plots luid te spelen.....

Jip is stiekem plannen aan het smeden...

....en voert ze dan uit =)

Van Münster ging het richting Camping Bambi in Extertal/Bösingfeld. Een kleine camping tussen de bossen en de weides. De eigenaars hebben ook een klein melkvee boerderijtje en Jip en Sam hebben daar heel veel tijd doorgebracht tussen de koeien. En ook wel met waterspelletjes en verstoppertje spelen. Een mooie streek om te wandelen en fietsen ook, en gelukkig hebben we op één zo’n wandeltocht twee ‘bambi’s’ gezien want dat was toch Sam haar doel voor elke tocht. 

Camping Bambi: verstoppertje spelen.

Santé Bram!

Sam was juf Stephanie tijdens een boswandeling en wij waren het klasje.

Twee 'bambi's' kunnen spotten.

Fruit picknick tijdens het wandelen.

Dinsdagavond 16/06 hebben we ons op de camperparking van Magdeburg gezet. Toen we vijf jaar geleden op weg waren naar Berlijn, zijn we daar gestopt om naar een voetbalmatch te kijken en pardoes op een Hundertwasser constructie gebotst: Die Grüne Zitadelle. Prachtig gebouw, in alle opzichten. Veel Europese steden zouden er beter uitzien met wat meer van dit soort flatgebouwen ipv de rechtopstaande blokken. En ook in Magdeburg is het een welkome afwisseling van de blokken die onder het DDR bewind volgens de principes van de socialistische architectuur zijn neergezet. 

We hebben ons heel erg goed geamuseerd in Magdeburg. Fijn gewandeld en gefietst (campagne voor overal zo’n fietspaden!), vooral langs de Elbe, in het Elbauen park geweest twee keer (met een bezoek aan het Vlinderhuis) en heel veel tijd doorgebracht in de pop-up strandbar: naast de camperparking en aan de oevers van de Elbe. Als het aan Sam en Jip had gelegen, zouden we de komende maanden gewoon daar gebleven zijn. 

Spelen in het Hundertwasser huis: op het 'podium' geeft Sam een balletoptreden en Jip doet iets, tja, ... avant-garde-achtig abstract.

Ontbijten op de camperparking in Magdeburg aan de oevers van de Elbe.

Pop-up strandbar: plezier voor vele uurtjes.

Jip weet niet wat hij ziet als hij in het Vlinderhuis toekomt (eigenlijk doet hij gewoon Sam na, die was extatisch bij het zien van al die mooie vlinders) :-)

Het etensplankje van de vlinders.

Het was erg warm in het Vlinderhuis dus de T-shirt ging uit; en het bandje van het onderlijfje ook want dan konden de vlinders beter landen op Sam haar schouder... Ze vertelde aan elke vlinder die langs fladderde dat ze bij haar mochten komen zitten en heeft uiteindelijk één vlinder bijna kunnen aanraken. Daar was ze tevreden mee. 

De laatste twee dagen was het in Magdeburg heel wisselvallig weer (felle zon afgewisseld met wat lichte bewolking), maar nog steeds goed genoeg om de hele tijd buiten te zijn en tot ‘s avonds buiten te spelen. Van Magdeburg was het een korte rit naar Potsdam. Daar hebben we overnacht op een parking vlakbij  park Sanssouci en zijn ‘s anderdaags naar het park gefietst. Met voor Sam: allemaal kastelen van prinsesjes. Ze had van tante Sally een klein kleurboekje gekregen met kastelen en prinsesjes en dat heeft ze meegenomen om te kijken of het klopte en alles zo in het boekje stond zoals het in het park eruit zag. Een bestelling voor een prinsessenkleed bij de Sint of de Kerstman staat sowieso al op het lijstje bij Sam, ze zit echt in de ‘roze prinsessenfase’. 

Snack-pauze in Sanssouci: Sam deelt een cashew nootje met Jip

Park Sanssouci

Jammer dat we niet met de fietsen in het park mochten, zo hebben we maar een klein stukje kunnen bezoeken. Maar we zijn in één vleugel van het grote paleis geweest om eens te kijken hoe prinsessen leven. Sam en Jip hadden veel aantrek bij de Oosterse toeristen die trouwens massaal aanwezig waren in het park en kwamen vragen om foto’s te mogen trekken van de kinderen (Sam vond dat maar een beetje raar, maar Jip poseerde als eens volleerd fotomodel). Het was natuurlijk zondag, maar we hadden niet gedacht dat er buiten seizoen al zoveel volk zou zijn. 

Het oorspronkelijke plan was dan om richting Polen te gaan, en daar een klein stukje van West-Polen te bezoeken en zo Slovakije binnen rijden. Maar dat plan hebben we al herzien nu we beter weten welke afstanden per keer we kunnen doen enzo. We blijven nog wat in Duitsland hangen en gaan dan richting Tsjechië. Steeds afhankelijk van het weer natuurlijk, want met langdurige regen kunnen we niets aanvangen. En omdat we zo dichtbij Berlijn zitten, lijkt het logisch om daar ook een bezoekje te gaan brengen. Dus nu zitten we op Camping Krossinsee, vlakbij Berlijn. Een campingbezoek was nodig om de camper te onderhouden (vuil water lozen, proper water bijtanken, poetsen...) en onszelf te onderhouden: douchen, de was doen, boodschappen doen. 

Wasje gedaan....

Moeder en dochter houden de boekhouding bij.

Het is een leuke camping met een fijne grote speeltuin, een strandje en een binnenspeelhuis. Vandaag regende het, maar het was niet koud en er was geen wind dus hebben we er ook een dagje buiten van gemaakt met de laarsjes en regenjassen aan. 

Wat eerst begon als wandelen en verstoppertje doen in de regen, werd dan steppen in de plassen (het water bleef overal goed staan op de camping; blij dat we met een camper zijn en niet met een tent) en dat werd dan weer spelen in de plassen met de zandspeelgoedjes. En zo hebben Sam en Jip een hele tijd in een grote plas op de weg, letterlijke ‘waterijsjes’ staan maken.

Tot er te veel water in de laarsjes was gelopen; koude natte voetjes hebben is niet goed. Dus dan maar vlug naar binnen, wassen en lekker in een warme handdoek wat bekomen tijdens het fruit-vieruurtje. Bij zo’n regendag hoorde ook een winterse maaltijd: wortelpuree, bloemkool in witte saus, rode kool en veggie burgers. Hmmm. 

De regenspeeldag zorgt er wel voor dat we morgenvroeg nog een machientje was gedaan en gedroogd moeten krijgen, want morgenmiddag vertrekken we richting Berlijn. Het plan is zo ver mogelijk de stad inrijden, de camper parkeren dichtbij een tramhalte en dan verder met het openbaar vervoer de stad in trekken. En donderdag nog eens. 

En nadien.....? Weer zolang mogelijk alleen op parkings staan (campingkosten wat drukken) maar waar precies weten we nog niet. We zijn de meteo-sites goed aan het uitpluizen op zoek naar de meeste zon en wellicht zullen we nog wat blijven hangen in de buurt van Frankfurt en dan pas richting Dresden en Tsjechische grens trekken. 

En alles gaat dus prima tot nu toe. Sam en Jip amuseren zich heel goed. De speeltuin op de camping is zelfs niet nodig: gewoon voor de camper spelen met een beetje zand, wat dennenappels en wat stokken is al voldoende. En Sam heeft hier een vriendje gemaakt: Finn. Een Duitse jongen die hier op logement is met zijn Nederlandse grootouders. We hebben haar gisteren met man en macht moeten overtuigen dat Finn niet kon komen mee eten 's avonds en ook niet kon blijven slapen. :-)

Sam en Finn

En gisteren heeft ze ook in alle geuren en kleuren aan Walter, de opa, het tasje dat ze cadeau heeft gekregen van juf Stephanie getoond. Ze hebben samen het hele kleurboek overlopen. Walter zijn rustig biertje in de zon, is enigszins anders uitgevallen dan hij had gedacht. Maar aan dat tasje heeft ze al veel gehad als houvast aan de school, het klasje en de juf. Ze speelt ook heel vaak ‘klasje’ en dan is zij de juf of wij moeten de juf spelen. Of op wandeltochten moeten we eerst met buschauffeur Johan mee en dan moeten we de juf volgen. Dat we in Duitsland zijn was voor Sam eerst wat verwarrend: ze wilde naar tante Griet en peter Thorsten om te kijken of ze nog aan het schilderen waren. Dat hadden we natuurlijk in de paasvakantie gedaan en ze begreep eerst niet goed waarom dat niet ging want we waren nu toch ook in Duitsland en we konden toch rijden met de camper. Maar eigenlijk heeft ze goed door dat we nog een hele tijd zullen rondtrekken van stad naar camping en wil ze altijd wel weten wat er op het programma staat. We gaan haar ook wat meer betrekken bij het uitstippelen van de route enzo, dan heeft ze ook wat meer het gevoel dat ze de dingen in handen heeft. Maar het kampeerleven bevalt haar wel: de laatste check voor een vertrek doet ze al mee (“zijn alle kastjes goed dicht, zijn jullie gordels aan papa en mama, zijn de ramen dicht ...?) en ze heeft gisteren ook gezegd van een mooie grote nieuwe camper: “die is wel mooier dan onze camper hè mama, onze camper is oud, zoals Vake. Ik wil zo een nieuwe camper”. Dus dat heeft ze ook al door, dat we telkens wel de oudste camper van de hoop hebben. Maar wel de jongste bestuurders. 97% van de campertrekkers zijn goed gestelde gepensioneerden met blinkende campers waar twee fietsen IN kunnen (of fietsen en een motor!), met elektronisch trapje, satelliet-TV, en nog veel snufjes. Gisteren hebben we een ouder koppel bezig gezien die hun caravan met een afstandsbediening naar hun auto stuurde om aan te haken. Surrealistisch toch wel een beetje.   

Bij Jip zijn ondertussen weer twee tanden door, waarvan één kies en nog een tweede kies staat te wachten. Dat doet wel pijn, maar die kleine amuseert zich te pletter. Vooral met het versieren van meisjes en vrouwen. In Münster liep hij alleen door de straten, met zijn ene hand in zijn broekzak en met zijn andere hand te zwaaien naar elk vrouwelijks dat passeerde. Echt waar. Kleine casanova. En hij eet ons de oren van het hoofd. Maar dat komt natuurlijk omdat hij van ‘s morgens tot ‘s avonds buiten aan het spelen is en veel mee wandelt en maar een klein dutje doet overdag. Voor Jip maakt het nog niet zoveel uit waar we zijn precies, hij gaat gewoon mee ‘op de flow’. 

En nu gaan wij ook op de flow verder. In ons bed 2,5 meter boven de grond. Tot het volgende wifi-moment!

Ronde van Vlaanderen

Zaterdagavond, 30 mei 2015. En toen waren ze weg voor een paar maanden. 

Ondanks alle voorbereidingen voor het vertrek de afgelopen week, was het toch nog een drukke dag om het huis iets of wat opgeruimd en proper achter te laten voor Lex, Marie en Louise. De flesjes die ‘s avonds op het terras gekraakt zijn geworden om te klinken op de reis, smaakten dus eens zo goed.  

En dan komt het onvermijdelijke moment waarop de deur wordt dichtgetrokken en de camper vertrekt. Geen vertrek voor een oefenreis meer, maar het echte werk. Richting zon....

De deur gaat -voor ons- voor een paar maanden dicht

Jip en Sam zien het volledig zitten.

....maar nog niet helemaal. Eerst gaan we nog een tour door Vlaanderen maken en ‘salut’ zeggen bij familie en vrienden. En vooral: daar onze tijd voor nemen. En wat een ‘salut’ is dat geworden!? We zijn overal werkelijk koninklijk ontvangen (understatement of the year). Ongetwijfeld zullen we de komende maanden heel veel mooie stukjes van Europa zien, maar we zijn er zeker van dat het mooiste plekje toch hier is, bij onze familie en vrienden. 

Melig, maar waar

Natuurlijk begin je een camperrondreis in Vlaanderen met een bezoek aan camping Westende. Het oorspronkelijke idee was het spiksplinternieuwe camperpark te testen, maar we zijn stomweg de camping opgereden waar Bram ons een mooi plekje heeft gegeven. We hebben regen, wind, zon en veel rust gehad in Westende. Het was de eerste dag tijdens onze wandeling over de dijk al duidelijk dat het wel zou lukken om te wennen aan het vakantiegevoel. En natuurlijk hebben we ook een hele fijne tijd gehad met Bram, Nele en Rien. Het is altijd fijn met hen....een tweede skireis samen dringt zich op. We hebben ook leuke reiscadeau's gekregen: plastieken zonnebloemen, jaren '80 zonneklepjes, een zwembadje voor de kinderen, tuinverlichting, alcohol, ...

         

                       Een beetje regen schrikt Jip niet af, integendeel: wat is er fijner dan in de plassen trappen?

Maandagmiddag was het warm genoeg om buiten te eten.

Sam leert zelf haar boterham smeren.

Het camperpark gaan we zeker nog eens ‘testen’, het zag er alleszins heel aangenaam uit met mooi aangelegde plaatsen, veel ruimte en een prachtig sanitair blok (voldoende reclame zo, Bram?) :-)  Zonder zever: het is er echt heel mooi. 

Van Westende zijn we naar Brugge gereden om daar in de eerste plaats een hele fijne tijd met TantAn, Tobias en Nerys te hebben, door Brugge te flaneren, ontbijten in ‘de pain’, met PeterSam af te spreken en chillen in het park. Heerlijke dagen (en voor Jan en PeterSam: heerlijke avond en nacht). 

Eerst fruit eten in het park....

...en dan pas een ijsje. 

Sam kan steppen als de beste.

En Jip kan ook al steppen als de beste. Hier samen met Tobias die rondfietst als een echte coureur.

Na een hele namiddag spelen is Jip natuurlijk heel moe.

Een nachtje afscheid nemen van PeterSam.

Van Brugge zijn we naar Lauwe gereden om bij pépé en mémé goeiendag te zeggen, en daar was oma ook. Wat een verrassing! Het was een gezellige namiddag en mémé heeft veel verteld en zag er goed uit. Het was fijn om op deze manier salut te kunnen zeggen. 

Nadien trokken we richting Ronse naar Lieven, Anneleen, Lander en Ella. Daar stonden de zwembadjes op en de veggie-barbecue klaar. Goed gezelschap, warm weer en lekkere drankjes: een recept voor alweer een gezellige avond. 

Fijn spelen in het zwembadje van Lander en Ella.

Een beetje citytrippen Gent stond de dag nadien op het programma, maar met 30 graden op de thermometer, leek een plons in het zwembad van de Rozenbroeken meer aangewezen. Het geplande bezoek aan Tante Nele op vrijdagavond moest uitgesteld worden naar maandag vanwege het warmte-onweer. De afspraak met Timmy en Yora op maandag is daardoor uitgesteld tot na de reis. Zij krijgen dan de primeur van de 9.845 ongefilterde foto’s van onze hele reis. Gespreid over een aantal avonden. Geen probleem hoor, dat doen we graag! :-)

Zaterdagvoormiddag zijn Tineke en Peter op bezoek gekomen naar onze campeerplaats in de Rozenbroeken, we hebben samen gegeten en de kindjes hebben fijn gespeeld in de speeltuintjes. 

Van al het spelen was Sam zo moe dat ze op de fiets in slaap was gevallen.

Tussendoor zijn we Gent in en uit gefietst en langs de kampeerwinkel gepasseerd voor de laatste spulletjes en hebben we de camper terug vertrek klaar gemaakt om naar Katrien te rijden in Zingem. Ook daar stond de barbecue klaar, David en Bère zijn komen helpen om alles op te krijgen en Jeroen en Margit zijn nadien de gezelligheid komen vervolledigen.  

Zaterdagavond, 6 juni, bbq bij Katrien.

De volgende bestemming was het lentefeest van Daan in Baaigem. Wat een leuk feest: lekker eten, fijne mensen, warm weer, water spelletjes en een stralende gastheer (die nog talent voor poëzie blijkt te hebben ook). 

Als staanplaats voor de volgende dagen hebben we Gavere gekozen, oprit huisje weltevree aka casa Ome Jouri en Tante Sally. De grote mensen hebben nog naar Frankrijk-België gekeken. En Jip ook, waardoor hij ‘s anderdaags in Gent vooral veel heeft geslapen, maar gelukkig toch ook nog eventjes met Tante Nele heeft kunnen spelen. Ome Jouri en Jan hebben ‘s avonds in Gavere nog een laatste partijtje ‘Playstation’ afgewerkt met een spelletje Call of Duty en Granturismo. Jan wil meer tijd om te oefenen, want Ome Jouri oefent blijkbaar veel of toch alleszins meer.....

Dinsdag 9 juni had Sam nog een controle afspraak bij de podoloog (alles prima) in Zottegem. Om te koken hadden we de parking van het zwembad gekozen en daar is Kurt ook nog salut komen zeggen, samen met zijn ‘kisse van Rudy’. 

Nadien op weg naar Loenhout om Vake te bezoeken, hebben we gemerkt dat de deur van het woongedeelte toch niet meer zo goed sluit. Het bovenste scharnier was gekrakt door een windstoot in Westende en heeft het helemaal begeven. Dat zal nog gerepareerd moeten worden voor we België uitrijden. Bij Vake was ook opa als verrassing. Sam en Jip waren heel blij om opa nog eens te zien. Toen we wegreden van de parking, zei Sam nog: ‘mijn lieve opa was hier ook’.

Viergeslacht (vlnr): Jan Kenis, Jan Kenis, Jip Frans Rik Kenis en Frans Kenis :)

Dan dachten we vlug binnendoor naar Lommel te rijden, maar wegomleggingen en te lage bruggen voor de camper hebben er een echte roadtrip van gemaakt. Het positieve is dat we bijvoorbeeld Dessel en Witgoor nu als onze broekzak kennen. Je weet nooit waar dat nog voor kan dienen....

De oprit van NonkelDavy en TanteIne was de volgende camperparking. Ook weer zo gezellig en het was goed weer dus we zijn woensdagnamiddag allemaal samen gaan fietsen. Eerst langs het indrukwekkende Duits kerkhof en dan naar de Vlindervallei. Eerlijk gezegd was dat meer vallei dan vlinder; we hebben meer vlinders gezien in de voortuin van de testbaan van Ford die we ook gepasseerd zijn....

De laatste camperplaats in België is Hechtel. We kozen voor de oprit aan de Peerderbaan, waar campingbeheerder Fretsky duidelijke prijslijsten had opgehangen ( :-) ), maar ook ‘s ochtends voor verse koffiekoeken  zorgde. Dik in orde dus. We hebben tijd doorgebracht met mémé, moesje en nonkel Fretsky, gefietst, gaan zwemmen in Molenheide (mét de dolfijn die tante Nele had cadeau gedaan), samen frietjes gegeten en vrijdagavond naar de slome Rode Duivels gekeken. ‘s Ochtends had Sam trouwens uit het niets aangekondigd dat ze met Tante Griet naar de voetbal zou kijken. We wisten niet eens hoe ze wist dat het voetbal was ‘s avonds, maar dat was in ieder geval haar plan. We denken wel dat Sam iedereen mist al. Het is ook wel veeleisend geweest voor zo’n klein bolleke om altijd maar afscheid te nemen. Na elk afscheid vroeg ze ook: ‘en wanneer gaan we dan terug naar TantAn?’ of ‘en gaan we dan Daan, Lize en Marthe terug van school halen morgen’ of ‘morgen lakt TanteIne mijn nageltjes weer hè’. Ze heeft al veel gehad aan het afscheidspakket van juf Stepahnie. Dat bleek -naast veel leuke spulletjes- ook een houvast te zijn aan 'thuis'. Het zal goed zijn om in de regelmaat van echte campings te komen en om niet meer telkens salut te moeten zeggen. Ze is gelukkig wel ‘thuis’ in de camper; het slaapgedeelte van haar en Jip noemt ze ‘mijn slaapkamer’. 

Spelen bij Moesje is leuk...

...maar van al dat spelen worden kindjes moe natuurlijk.

Klaar voor de match.

Het laatste bezoek is gepland voor vandaag (zaterdag, 13 juni) en dan rijden we vanavond richting Duitsland. Straks repareren we de deur van de camper, maken hem vertrek klaar, eten we nog een boterham bij mémé en dan gaan we MeterLolly verrassen op het verjaardagsfeest van Roan (1 jaar!!). Zij denkt dat we al twee weken in het buitenland zitten...hihihi. Sam kijkt er naar uit om haar ‘gekke en lieve meterjojy’ te verrassen. 

De volgende posts gaan korter zijn en vooral foto’s van de kindjes en de omgeving. Veel zal ook afhangen van hoeveel camperplaatsen of campings met wifi we tegenkomen. En hoeveel goesting we hebben om aan de computer te zitten want ....we zijn op vakantie tenslotte :-).