Hongarije rondtrekken

Hier zoals beloofd het verslag van het rondtrekken door een klein stukje Hongarije. Een beetje laat wel, maar er was onderweg en op de campings geen voldoende wifi om de foto’s op te laden op de blog. En het zal ook een kort verslagje worden want de hitte heeft ons weer parten gespeeld. En hitte is wel het woord: 39 graden in de schaduw, geen zuchtje wind en straten die smelten als ze niet met water besproeid worden.... De camper is een paar dagen en -jammer genoeg- nachten een sauna geweest. Maar laat me beginnen bij het vertrek vanuit Boedapest. Al bij het ontbijt brandde de zon onverbiddelijk hard. Tegen dat de camper vertrekklaar was en we uitgechecked waren drupte het zweet alweer van ons af. Wat rondrijden met de ramen open doet dan goed, dus eigenlijk waren we niet zo blij toen we ‘s middags bij de eerste stop toekwamen :-) . De eerste stop was Tata. We hadden de avond voordien al het middageten voorbereid en zijn dat gaan opeten op de parking van een park bij het meer. We moesten het eigenlijk niet meer koken, dat gebeurde vanzelf ook wel. Het enige dat we konden doen na de lunch was het meer induiken voor wat afkoeling. Heerlijk. 

Het grote meer in Tata; echt perfect voor een te warme dag.

Daar zijn we zo lang mogelijk gebleven, tot het echt tijd was om ons te wassen, boterhammen te eten en de stad te gaan verkennen. ‘Douchen’ gebeurde voor de kinderen buiten met wat lauw water en voor ons in het badkamertje (dat eigenlijk op zijn geheel een douche is) met koud water (de boiler werkt niet).

Tralala, buiten douchen doet goed.

Fris gewassen zijn we dan de stad gaan verkennen per fiets. We hadden de camper geparkeerd op een plaats die ook als slaapplaats kon dienen, want we wilden graag de dag nadien nog in Tata blijven. Het fietsen zorgde voor wat afkoeling en het stadje was heel mooi. Er stond een kasteel/ruïne zoals een kasteel/ruïne hoort te zijn. Van het kasteel van Bojnice dachten we dat het mooi was, maar eigenlijk was dat ‘Disney-mooi’. Hier in Tata was het authentieker en meer tot de verbeelding sprekend. 

Na de fijne fietstocht moesten we dan de kinderen te slapen leggen in een sauna. De ramen stonden wel open, maar dat hielp niet echt: er was geen wind en de muggengazen houden veel luchtcirculatie tegen (maar zijn wel nodig want we staan al allemaal vol muggenbeten die echt pokke-irritant zijn). Als er al iets door de muggengazen heen kwam, was het een degoutante plasgeur; onze ‘slaapparking’ lag naast een muurtje dat graag gebezigd werd door mannen in nood (waarschijnlijk van het café tegenover). Echt, als het 30 graden is in de camper, al erg laat voor de kinderen om nog wakker te zijn, het zweet van je lijf drupt en de muggenbeten nog meer geïrriteerd raken daardoor, dan is het laatste wat je nog kan verdragen de verschraalde geur van mannenurine. Inpakken* en wegwezen! 

Dan maar parkeren bij het parkje met het kleine meer, want dat wilden we de volgende dag nog verkennen (hopend op wat koelte onder de bomen). Maar in dat park bleek een festivalleke aan de gang. Leuk natuurlijk en 5 jaar geleden zouden we daar dan zeker gaan staan zijn, maar nu met Jip en Sam die dringend moesten slapen en wij die eigenlijk ook wel gesteld zijn op wat nachtrust ondertussen, was daar slapen geen optie. Er was bovendien ook geen plaats meer aan het park. Waar we uiteindelijk terecht kwamen, leek een betere woonwijk/villawijk waarvan we beiden het gevoel hadden dat de bewoners wel eens ontevreden de politie op die raar geparkeerde camper zou kunnen afsturen en daar hadden we helemaal geen zin in. Het enige dat we konden bedenken, moe en oververhit, was dan toch maar doorrijden richting volgende halte en onderweg in een tankstation slapen. Het kleine stukje van Tata dat we nog niet gezien hadden, is dan voor een andere keer op reis eens. 

In ieder geval zijn de kinderen onderweg gelukkig dan wel in slaap gevallen, was het qua nachtgeluiden een typische parkingnacht en bleek dat we daar ook in een urinelucht hebben geslapen. We hebben daar dan ook niet ontbeten maar zijn meteen doorgereden naar Gyor (de kinderen hebben wel een boterham gekregen) en hebben onderweg beseft dat de nacht erg genoeg was geweest om onszelf een campingnnacht te gunnen. Camping Piheno - met zwembad - here we come! 

Het zweet drupt van Jip zijn gezicht af. En dat met zwart speelzand....fijne combinatie.

Het was een rustige camping met vriendelijke uitbaters, we hadden een beetje schaduw, er was bijna geen volk en het water deed goed (behalve voor Jip die het toch wat te koud vond). Helaas waren er ook wel veel muggen ‘s avonds en zaten we nog altijd met een camper in volle identiteitscrisis die dacht dat hij een sauna was. 

De volgende dag zijn we vroeg naar Gyor gereden, hebben het kapotte licht van de camper laten maken in een garage (gratis en meteen!), hebben inkopen gedaan en zijn de rest van de dag naar het zwembad/de thermen geweest. Daar was het water werkelijk zalig (36°C). Ook Jip kon nu genieten. Pas ‘s avonds zijn we de stad ingegaan om iets te gaan eten en om te genieten van het oude stadsgedeelte. 

Het oude centrum van Gyor is grotendeels autovrij; fijn om in te wandelen.

"Gans haar ma, de Imelda Marcos van de lage landen!" zou Ome Jouri zeggen.

Voor PeterSam! Bianchiiiiiiii.

Gyor by night.

Jip is in de buggy in slaap gevallen en dat gaf Sam de kans om eens ‘de grote zus’ te zijn die al langer mocht opblijven en nog iets mee mocht drinken op een terrasje. Jammer genoeg was de camper nog dieper weggezakt in zijn crisis. Ik ben tot 3 uur op gebleven om de deur open en de muggen weg te houden zodat er toch een beetje zuurstof binnenkwam. ‘s Anderendaags zijn we een SIM-kaartje gaan kopen, hebben we de weersvoorspellingen bekeken en zijn we in de namiddag in het nieuwe overdekte winkelcentrum gaan rondlopen. Verschrikkelijk qua omgeving, maar.....daar was airco! En daar hebben we met een fris hoofd beslist om nog even in Pannonhalma te gaan camperen en de abdij daar te bezoeken, en daarna al te vertrekken naar Kroatië. Op een onweertje en twee frissere dagen na (25°C), worden weer temperaturen van meer dan 33°C graden voorspeld. Een briesje van de zee is dan echt nodig om het doenbaar te houden in de camper. Jammer van Sopron, Koszeg en Pecs dat we nog wilden bezoeken in Hongarije, maar net zoals we niet zouden blijven bij regenweer, blijven we nu ook niet bij deze hitte. En dat is nu net zo fijn aan een camperreis: we kiezen à la minute de route. En wie weet misschien passeren we nog wel terug door Hongarije binnen een paar weken. Alles is mogelijk. 

De camping in Pannonhalma (camping Panorama) was bijzonder: de staanplaatsen zijn terrassen onder bomen en je kijkt uit op de wijnvallei. Heel mooi. Er waren bijna geen andere kampeerders (nog een tent en een caravan) en er was niemand van de camping zelf (pas vlak voor ons vertrek is er eens iemand komen piepen). En ‘s anderdaags waren de caravan en de tent ook weg. Heerlijk, de camping voor ons alleen en met een zwembad. 

Fijn samen spelen met steekpareltjes....

.....en met waterspuiten.

Ahhhhh, verkoeling.

Voor Jip was het toch nog te warm in de camper, dus hij valt -naar goede gewoonte- buiten in slaap.

Naar het einde van de tweede dag begon het ook te betrekken en een beetje te onweren en daalde de temperatuur een paar graden. Echt perfect (alleen jammer dat de SIM-kaart daar geen bereik had en we weer geen internet hadden)! Goed bekomen van alles en blij met de beslissing om al naar de Kroatische kust te trekken, zijn we dan Pannonhalma in getrokken, met het treintje naar boven gegaan om de abdij te bezoeken en vertrokken richting Zagreb, met

De abdij van Pannonhalma.

een tussenstop aan het Balatonmeer (Balatonbogar). Ondanks het zeer toeristische kantje, was het voor de kinderen leuk; ze hebben voor de eerste keer in hun leven op een draaimolen gezeten :-) En het was er erg gezellig in het stadje: dansdemonstraties, live muziek, wijndegustaties, ... 

En dan ‘s avonds hadden we een lange rit voor de boeg op weg naar de Kroatische kust, met een tussenstop in Zagreb (want dat willen we op de weg toch al meepikken). 

We gaan naar Stinjan in Istrië; daar zitten Sally en Jouri ook nog een paar dagen met de kinderen. Dat zal leuk worden voor Sam want die mist het wel om met vriendjes te kunnen spelen. En ook voor ons natuurlijk. Maar eerst nog kamperen in de buurt van Zagreb en gaan citytrippen. 

*’inpakken’ wil zeggen: alle handelingen die we moeten doen na een slaapstop  (i.e,. de raamschermen afhalen, de ‘schmutze’ emmer vanonder de lekkende afvoer halen, koelkast afzetten en gas dichtdraaien, alles wat in de stuurcabine ligt (dekens, fietsje van Sam, buggy’s, ...) ergens in het woongedeelte op zijn plaats leggen, alle ramen dichtdoen, alles wat los staat terug opbergen, alle kastjes dichtdoen, camper van de blokken halen, drinkbussen vullen en klaarzetten, de kinderen vastzetten in de autostoelen (soms ook de autostoelen terug uit de stuurcabine halen als we in de camper gegeten hebben), ...), een proces dat niet snel op 5 minuutjes gebeurd. Ergens toekomen om te slapen, is het omgekeerde proces. Een (grotere) camper met meer laadruimte zou hier al veel oplossen, en bijvoorbeeld ook een koelkast die kan werken op de leefbatterij, geen lekkende afvoer, airco, ... maar onze camper is oldschool-hardcore....zucht... ;-) Gelukkig moeten we geen bedden meer maken: de kinderen hebben een vast bed (Jip slaapt ook niet meer in zijn tentje; dat was te warm en werd te klein) en wij hebben een vast bed. Dat scheelt zeker ook wel in ‘uitpak’ of ‘inpak’ tijd.